Cukrzyca obecnie zaliczana jest do chorób cywilizacyjnych. W przeszłości kojarzona była głównie z osobami starszymi, ponieważ to u seniorów często stawiano taką diagnozę. Aktualnie rozpoznaje się ją u co raz to młodszych osób, a także u dzieci i młodzieży.
Na dzień dzisiejszy szacuje się, iż na kuli ziemskiej na cukrzycę choruje około 400 milionów ludzi, a połowa nie jest jeszcze najprawdopodobniej zdiagnozowana.
Wobec tego, przedstawiamy po krótce pierwsze sygnały ostrzegawcze jakie wysyła Twój organizm po to by w porę rozpoznać chorobę i jak najszybciej wdrożyć najbardziej optymalne dla Ciebie leczenie. Zapraszamy do artykułu na temat cukrzycy.
Cukrzyca typu 2 – rozwój choroby
Cukrzyca typu 2 jest obecnie najczęściej rozpoznawanym typem tej choroby. Nazywana inaczej cukrzycą insulinozalneżną lub cukrzycą wieku dorosłego. Objawia się ona przede wszystkim takim stężeniem glukozy we krwi, które przekracza dopuszczalne normy, dodatkowo organizm wykazuje odporność na działanie insuliny.
Insulina to hormon odpowiedzialny za metabolizowanie węglowodanów. Jego pracę reguluje między innymi trzustka. U chorego na cukrzycę, trzustka wydziela odpowiednią ilość insuliny jednak tkanki organizmu przestają na nią reagować. Ten stan to insulinooporność.
Czynniki odpowiedzialne za rozwój cukrzycy typu 2
Głównym czynnikiem jaki odpowiada za rozwój cukrzycy insulino zależnej są uwarunkowania genetyczne oraz modyfikowalne (takie na jakie mamy duży wpływ). Pomimo tego, że dziedziczy się predyspozycje genetyczne warunkujące zachorowanie to niezdrowy tryb życia może także wpłynąć na rozwój cukrzycy.
Osoby cierpiące na zaburzenia snu, zmagające się z otyłością brzuszną, nadciśnieniem tętniczym, mające wysoki cholesterol i trójglicerydy, palące papierosy, pijące alkohol, brak aktywności fizycznej wykazują większe ryzyko zachorowania na cukrzycę.
Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca aby osoby znajdujące się w grupie ryzyka, czyli te mające uwarunkowania genetyczne co roku wykonywały badania przesiewowe w kierunku cukrzycy.
Objawy cukrzycy insulinozależnej
Cukrzyca typu 2 nie daje jednoznacznych objawów przez co jej rozpoznanie bywa trudniejsze. Ważne jest zatem regularne obserwowanie swojego organizmu by móc jak najszybciej postawić odpowiednią diagnozę. Profilaktyka jest szansą na wczesne wykrycie choroby jednak pacjenci lekceważą sobie zalecenia lekarskie. Z tego powodu choroba może rozwijać się niepostrzeżenie.
Przecytaj Także: Kapsuki Redusugar
Do pierwszych objawów cukrzycy insulinozależnej zaliczamy:
- Wzmożone pragnienie. Uczucie suchości w ustach, wzmożone pragnienie jest dość wczesnym objawem cukrzycy typu 2. Silne pragnienie to takie gdzie często musimy pić – nawet w nocy, bez wyraźnej przyczyny. Wówczas potrafimy wypić do 8 litrów płynów w ciągu dnia ale pomimo tego nadal jesteśmy spragnieni.
- Częste oddawanie moczu. Wzmożone pragnienie i duże spożycie płynów wiąże się bezpośrednio z częstym oddawaniem moczu. Dzieje się tak dlatego, że organizm chce wydalić nadmiar cukru z moczem i zmusza nas do picia.
- Chroniczne zmęczenie i senność. Organizm, w którym utrzymuje się wysoki poziom cukru we krwi – zwłaszcza po posiłku zawierającego duże ilości węglowodanów wykazuje objawy zmęczenia i senności co związane jest z hiperglikemią poposiłkową.
- Przyrost masy ciała. Za przyrost masy ciała odpowiada wysoki poziom cukru we krwi, który pobudza apetyt i powoduje, że organizm zaczyna odkładać tkankę tłuszczową.
- Infekcje i problemy skórne. Wysoki poziom cukru we krwi osłabia układ odpornościowy organizmu co przyczynia się do rozwoju infekcji wirusowych, grzybiczych i bateryjnych. Dodatkowo wysoka ilość glukozy uszkadza naczynia krwionośne, które odpowiadają za odżywienie skóry. U chorych na cukrzycę skóra staje się przesuszona, wrażliwa i podatna na uszkodzenia.
Do czego prowadzi nieleczona cukrzyca typu 2?
Jak już wspomnieliśmy u chorych na cukrzyce wysoki poziom glukozy we krwi powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych, ponadto pogarsza się kondycja żył i tętnic. Taki wpływ choroby na układ krążenia powoduje zwiększone ryzyko wystąpienia różnego rodzaju powikłań – chorób serca, naczyń krwionośnych, zawału mięśnia sercowego, udaru, uszkodzeń nerek, narządu wzroku.
Do powikłań dochodzi zwykle z tego powodu, że gdy choroba zaczyna dawać swoje pierwsze objawy nie zwracamy na nie uwagi. Często zmęczenie, problemy ze snem, rozdrażnienie tłumaczymy sobie pędem życia, obowiązkami, stresem w pracy. Tymczasem są to pierwsze objawy cukrzycy, które bagatelizujemy. W związku z tym choroba postępuje, rozwija się, uszkadza narządy.
Prócz problemów z układem krążenia, u osób cierpiących na cukrzycę insulinozależną obserwuje się powikłania w postaci uszkodzenia układu nerwowego. Pierwsze objawy jakie pojawiają się przy rozwoju cukrzycy to mrowienie kończyn, drętwienie, skurcze mięśni, utrata siły mięśniowej, zaniki czucia. Te objawy to nic innego jak neuropatia cukrzycowa.
Dodatkowym objawem, na który warto zwrócić uwagę jest słabsze niż dotychczas, wolniejsze gojenie się drobnych ran, skaleczeń. Rany goja się trudniej w związku z uszkodzeniem układu nerwowego i krwionośnego. Prowadzić to może także do powstania zespołu stopy cukrzycowej.
Rozwój stopy cukrzycowej mierzony jest w 6 stopniowej skali. Pierwszy stopień to taki stan gdy na stopie chorego pojawiają się powierzchowne owrzodzenia. Stan owrzodzeń stopniowo pogarsza się i prowadzi do stanu zapalnego skóry i tkanek podskórnych. Często dochodzi także do zakażenia bakteryjnego. Pojawia się wydzielina – ropa, nieprzyjemny zapach. Osoby chore czują silny ból. Wraz z rozwojem stopnia choroby rośnie ryzyko amputacji stopy, ponieważ rany goją się ciężko należy bezwzględnie poddać stopę interwencji lekarskiej aby ją oczyścić i umożliwić drenaż pojawiającej się wydzieliny ropnej.
Przeczytaj także: Glikotril
Cukrzyca – diagnoza i leczenie
Wymienione przez nas wcześniej objawy, jakie zauważysz u siebie są z pewnością niepokojące i mogą zwiastować rozwój choroby – cukrzycy. Najlepiej postawić na profilaktykę i badania przesiewowe. W związku z tym jeśli wystąpią u ciebie objawy cukrzycy insulinozależnej skonsultuj się w lekarzem pierwszego kontaktu.
Lekarz powinien zlecić podstawowe i kierunkowe badania aby sprawdzić czy nie dzieje się nic niepokojącego i ewentualnie postawić pierwszą diagnozę.
Poziom glukozy we krwi najlepiej mierzyć na czczo lub wykonać test obciążenia glukozą.
Ile wynosi prawidłowy poziom cukru we krwi?
Poziom cukru we krwi mierzymy na czczo. Prawidłowy wynik glukozy wynosi: 70 – 99 mg/dl (3,9 – 5,5 mmol/l)
Stan przedcukrzycowy: 100 – 125 mg/dl (5,6 – 6,9 mmol/l)
Natomiast cukrzycę rozpoznajemy gdy wyniki sięgają co najmniej w 2 pomiarach: ≥126 mg/dl (7,0 mmol/l)
Jak wygląda leczenie cukrzycy?
Po zdiagnozowaniu przez lekarza rodzinnego cukrzycy najważniejsza jest zmiana i/lub modyfikacja naszych starych nawyków żywieniowych oraz wprowadzenie zmian w stylu życia.
W znacznym stopniu te dwie zmiany u osób zagrożonych wystąpieniem, rozwojem cukrzycy lub nawet ze stanem przecukrzycowym mogą przynieść znakomite rezultaty. Wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej oraz zmiana stylu odżywiania może zapobiegać rozwojowi choroby.
Dodatkowo wprowadzając powyższe zmiany warto sięgnąć po suplementy diety, które w znacznym stopniu regulują wchłananie cukru oraz mogą skutecznie obniżać jego poziom we krwi, jak np. Diaform+.
Jeśli rozpoznano u nas cukrzycę na etapie zaawansowanym niestety konieczne będzie wdrożenie leczenia farmakologicznego, po to by zmniejszyć produkcję glukozy przez nasz organizm. Często także prócz leczenia farmakologicznego zaleca się chorym także zmianę nawyków żywieniowych oraz wprowadzenie aktywności ruchowej do codziennego życia.
Niestety edukacja i profilaktyka nie przynosi oczekiwanych rezultatów i w pewnych przypadkach konieczne jest leczenie insuliną.
Dodaj komentarz